Vanmorgen na een heerlijk uitgebreid ontbijt kreeg ik te horen dat we zouden worden gevolgd door de nationale tv zender en zoals je kunt zien gebeurde dat ook. Bij het hotel stond een cameraploeg van de Slowaakse televisie die ons volgde naar de ambassade. Bij de ambassade werd Ruud uitgebreid geïnterviewd zodat hij goed kon vertellen over het doel van onze tocht, het belang van goed onderzoek, en het belang van sport, speciaal voor mensen met Parkinson.
Bij de ambassade werden we opgewacht door ambassadeur Henk Cor van der Kwast met zijn medewerkers en een ruime delegatie de Slowaakse Parkinson Vereniging .
Binnen werden we welkom geheten en waren er toespraken door de ambassadeur, Ruud, de voorzitster van de SPS en een expert van de SPS. De ambassadeur prees de uitgebreide samenwerking tussen Nederland en Slowakije. Nederland is een van de grootste investeerders in Slowakije, en beide landen hebben een pragmatische cultuur. Hij noemde daarvan diverse voorbeelden. Vanuit de SPS werd verteld over de Olympiade volgend jaar in Oostenrijk, waarvoor wij van harte werden uitgenodigd.
Hierna kregen we een Nederlandse lunch aangeboden. Wij dachten aan een broodje kaas en melk, maar dat bleek een misvatting; het was een zeer uitgebreide lunch met quiches, salades en allerlei lekker belegde broodjes. Tijdens het eten was er gelegenheid om met elkaar te spreken. Zoals ik gisteren al schreef, spreken veel Slowaakse mensen geen Engels en wij geen Slowaaks. Gelukkig waren er een paar jongere mensen aanwezig om te tolken. Nu heb ik zelf een tijdje met de ambassadeur zitten praten en dat gaat natúúrlijk in het Nederlands. Overigens, zijn schoonzus blijkt bij Teus van Laar in Groningen een promotie-onderzoek te doen op gebied van Parkinson.
De ambassadeur hoopt dat ons bezoek een impuls geeft aan de activiteiten en de bekendheid van de SPS zodat de zorg voor Parkinson in Slowakije op een hoger niveau kan komen. (Daarom had hij ook de cameraploeg geregeld.) Als het nuttig is om Slowaakse specialisten in contact te brengen met Nederlandse specialisten over de organisatie van de zorg bij ons, dan wil hij dat graag stimuleren.
Na deze mijns inziens zeer nuttig lunch kregen we nog een boek aangeboden over 25 jaar Nederlands/Slowaakse betrekkingen en de belofte dat als wij in het volgende boek zouden komen te staan. Verder nog een warme aanbeveling voor iedereen om morgen vooral aan te sluiten bij ons bezoek aan het Danubiana Meulensteen Art Museum. En om naast de moderne kunst die daar te zien is, ook te kijken naar het gebouw zelf, de doorkijkjes, de hele omgeving. Want ook dat is zeer de moeite waard, en een fraai voorbeeld van de relatie tussen Nederland en Slowakije.
Hierna werden er nog foto’s gemaakt voor de ambassade en fietste de ambassadeur op een sportfiets en twee medewerkers op oranje fietsen die elke ambassade lijkt hebben, met ons mee terug naar ons hotel.
Irma tegen pillen chaos 