Dagelijks horen we in het nieuws verhalen over medicijnen. Of ze zijn te duur, of ze zijn vervuild, of ze zijn er niet. Uit onderzoek weten we dat 1 op de 2 personen bij de apotheek te horen krijgt dat zijn medicijn er niet is. Soms komt het een dag later, soms na een week en soms helemaal niet. Als parkinsonpatiënt ben ik erg afhankelijk ben van de juiste medicatie en juiste hoeveelheid. Als een middel tijdelijk niet verkrijgbaar is, moet je over naar een gelijkwaardig middel, maar tussen gelijkwaardige middelen mag een verschil zitten van 20%. Daardoor moet je weer opnieuw worden ingesteld. Wat weer voor veel problemen kan zorgen. En daarnaast heb je door andere hulpstoffen ook nog kans op andere bijwerkingen. Dat alles leidt ook tot onzekerheid en onrust.
Niet voor niets geldt Parkinson als uitzondering bij het preferentiebeleid van de zorgverzekeraars.
In Nederland zijn meer dan 11 miljoen mensen afhankelijk van hun medicijnen. Het maakt voor hen niet uit waarom een medicijn er niet is. Maar dat het er niet is kan het verschil betekenen tussen beter worden of ziek. Als een medicijn er niet is wijzen fabrikanten, groothandels, apothekers en zorgverzekeraars naar elkaar. Niemand voelt zich verantwoordelijk. En patiënten staan in de kou. #Stopdepillenchaos is een oproep aan al deze partijen.
We willen de actie #stopdepillenchaos steunen door hiervoor media-aandacht te vragen. We doen dit door als parkinsonpatiënten langs verschillende ambassades in Europa te gaan fietsen. Daar willen we spreken met andere verenigingen van Parkinson-patiënten. Verder willen we een petitie aanbieden in Brussel bij de Europese Unie.
Wij vinden dat de overheid hierin verantwoordelijkheid en regie moet nemen. Zowel de Nederlandse overheid als de Europese Unie. Een van de oorzaken is immers de sterk toegenomen afhankelijkheid van China en India voor grondstoffen, en dat geldt voor heel Europa, niet alleen voor Nederland.
-
Bijna thuis
Vanmorgen vroeg opgestaan zodat we om 6:30 uur konden ontbijten. En na een heerlijk ontbijt voor 3 euro per persoon konden we om 7:00 uur vertrekken. Rond 9:30 uur waren we wel toe aan een pauze en zagen we een mooie rustplaats. Paulus bestelde een kop thee en ik een kop cappuccino, kosten 9,50. Niet… Lees verder
-
Eindelijk op weg naar huis
Vanmorgen bij het ontbijt maakten we het plan om eerst mijn trike op te halen bij vorige hotel en dan samen naar de garage lopen/fietsen om de auto op te halen. Die zou rond 10:00 uur klaar zijn, en daarna zouden we de vouwwagen gaan halen. Nu begon het er al mee dat de accu… Lees verder
-
De wet van Murphy
Vanochtend was het extra vroeg opstaan en ontbijten, want Adorien moest op tijd naar de trein, en Jacques had besloten voor de gezelligheid en om haar te helpen met het inladen van de fiets mee te reizen tot Wenen, want daar zou hij later vandaag het vliegtuig nemen naar Düsseldorf, waar hij de auto had… Lees verder
-
Het Danubiana Meulensteen Art Museum
Na weer een uitgebreid en luxe ontbijt waar Jacques, de voorzitter van de Parkinson2beat die gisterenmiddag laat was aangekomen, al bij het ontbijt op ons zat te wachten, gingen Adorien en ik op weg voor voorlopig de laatste 46 kilometer van onze tocht. Aangezien Ruud problemen had met zijn accu kon hij helaas niet meefietsen.… Lees verder
-
De ambassade in Bratislava
Vanmorgen na een heerlijk uitgebreid ontbijt kreeg ik te horen dat we zouden worden gevolgd door de nationale tv zender en zoals je kunt zien gebeurde dat ook. Bij het hotel stond een cameraploeg van de Slowaakse televisie die ons volgde naar de ambassade. Bij de ambassade werd Ruud uitgebreid geïnterviewd zodat hij goed kon… Lees verder
| M | D | W | D | V | Z | Z |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | ||||
Op de hoogte blijven van alle ettappes
Ontvang alle berichten direct in je mailbox
Irma tegen pillen chaos 