Na een nacht slecht geslapen te hebben en elk keer even gekeken te hebben of het vocht al uit de display van mijn fietscomputer was, konden we ‘s morgens eindelijk testen of ik vandaag mee kon fietsen naar Bratislava. Gelukkig bleek dat mijn fietscomputer het deed. Er zat nog wel iets vocht in, maar ik kon schakelen.
Minder goed was het met mijn telefoon, die tevens mijn fototoestel is. Deze meldde zelf dat hij niet kon worden opgeladen omdat er vocht was gedetecteerd. Dat betekende dus weinig foto’s maken, want de telefoon is ook mijn een noodzakelijk contact als er iets gebeurt . Desalniettemin ging ik bij de eerste bloeiende zonnebloemen, vele waren namelijk uitgebloeid, voor de bijl voor de foto die ik wilde maken om Roel, Tirza en Paulus in het zonnetje te zetten.
En ja, ik heb ook nog een foto gemaakt van Ruud die liefst elke dag een ijsje wil, en een paar foto’s van onderweg en natuurlijk eentje van de aankomst in Bratislava. En ik kon het ook niet laten om een foto te maken van een fietspad dat ophoudt en aan de overkant weer verder gaat, maar waar je wel de weg over moet steken en dan je fiets, in dit geval onze trikes, over een vangrail moest tillen.
Vandaag is voorlopig de laatste dag dat we gezamenlijk fietsten, dus stopt ook het raden wat het aantal kilometers. Ik moet nog uitrekenen wie de waardebon hiervoor heeft verdiend. Dat horen jullie dus later. Wel kan ik vertellen dat het vandaag geen 55 km maar 78,1 is geworden. Dus zat Barbara Coljee er met 67,2 km voor de tweede keer het dichtst bij . En wat ook later komt is de foto van onze zonnetjes ik wacht namelijk nog op de foto van Roel.
Irma tegen pillen chaos 